Warmshowers
Vannacht geslapen bij Marion en Ben. Zij wonen in een groot huis in de buurt van Brive met hun beide kinderen. Zij zijn enthousiaste fietsers en zeilers (in Bretagne). Ze hebben een druk huishouden en moesten vanochtend op tijd alweer weg.
Duitsers en Fransen lijken gastvrijer met Warmshowers dan de Engelsen en Ieren. Van de 8 verzoeken heeft maar 1 niet gereageerd, 2 hadden het verzoek te laat gezien, bij 2 kwam het uiteindelijk niet uit door mijn reisschema en bij 3 heb ik gelogeerd.
Waar begint het?
Ik heb het gevoel dat ik in de Dordogne ben komen fietsen, maar weet niet precies waar de grens ligt en ook geen welkomst borden gezien. De grens loopt daar wat grillig. Maar het dorpje Villac ligt er in ieder geval in. Een mooie kerk met gebrandschilderde ramen van de apostelen. Opvallend is dat veel gebouwen van rood steen zijn gebouwd in plaats van het geel dat je in deze streek het meeste ziet.
Het plaatselijke hotelrestaurant is te koop, een kans voor ik vertrekkers
Heuvel op, heuvel af
De heuvels waren niet hoog, ik ben niet boven 300 meter geweest, maar het was steeds door dalen, over een heuvel naar een volgend dal. Vandaag grotendeels over de FV92, Flow velo route van de Dordogne naar de Atlantische Oceaan. Daarmee had ik minder kans op doorsteekjes van +15%. Maar ook in deze route zat een klimmetje van 20%. Die trok ik niet, dat was lopen.
Lunchstop
Een terugkerend thema voor de lange afstandsfietser. Het was droog en zonnig. In veel gebieden wordt je doodgegooid met bankjes en picknicktafels, vandaag rond het middaguur niets te bekennen. Maar toen dook Cubas op. Een dorpje met een restaurant dat open was. Het restaurant was volgepakt met een bejaardengroep. Maar op het terras plek zat. Een menu du jour, met kip deze keer.
