
Parc des Volcanos

Gisteren mocht ik de vulkanen van bovenaf bewonderen, vanochtend fietst ik tussen de oude vulkanen door. Veel op en neer, mooie weggetjes door bossen, akkers en dorpen. Veel bezoekers in het gebied, gelet op de auto’s die her en der langs de weg stonden geparkeerd. Onderweg ingehaald door twee triatleten, die mij gisteren op weg naar de Puy de Dôme ook al hadden ingehaald. Ze hadden verschillende verhalen over te volgen routes in de Dordogne, maar dat is me grotendeels ontgaan. In Recoleine heb ik een koffie stop kunnen maken. Een onooglijk klein cafeetje was open. Er hingen meerdere bordjes ouvert, anders zou ik er voorbij zijn gereden.

Toch onverhard
De routeplanner had meerdere stukken onverharde wegen opgenomen. Een aantal kilometers grindweg parallel aan een drukke weg en een aantal doorsteekjes. Bij één daarvan moest ik met meer dan 10% over een enkel spoor omhoog zien te komen. Er was een grindweg, een beetje om en nog altijd rond de 8%, die mij beter lag.
Lunchstop
ik vond Briffons een redelijke plaats met mogelijk een eettentje. Op een bord bij de ingang van het dorp stond een bord dat er een restaurant was, ik heb het niet kunnen vinden. Wel was er een brood automaat in een overdekt hutje. Net wat ik nodig had, brood en een dak. Mijn brood was bijna op en het begon te regenen.

Regen
Na de lunch bleef het regenen, eerst miezerig, later voluit. Briffons lag ongeveer op het hoogste punt van de route. Daarna ging het vooral omlaag. Het werd een ruim 20 kilometer joy riding naar Eygurande, de geplande stop. Ik was onderweg blij met af en toe een klimmetje, want het was fris. Dan kon ik een beetje opwarmen. In Eygurande zou een camping zijn, maar ik heb die niet kunnen ontdekken. In de stromende regen besloten om een kamer te regelen, dat werd een appartement in Ussel, 20 kilometer verder. Na aankomst eerst een warme douche genomen.lö
Ha Rudy, je tocht volg ik dagelijjks.
De omgeving waar je nu fietst ken ik, mooi en ruig. Respect voor hoe je hier fietst en ondertussen eten en overnachten regelt.
Tot donderdag bij Bea!
Je bent echt een bikkel Rudy!
Ik herken niets van ‘dat luie ventje’ zoals je ooit door je vader werd omschreven..
Prachtige foto’s ook en mooie verhalen!
Een hartelijke groet uit Arnhem