- ZO4-5, 8C, 1019 hP
- 73,5 nm, gemiddeld 4,3 kn
- 17 uur, 16 1/2 uur zeilen, 1/2 uur motor (haven en sluis)
ik ben een ochtendmens. Een tocht die pas in de middag begint vind ik dus minder fijn. Vandaag kwam ik aan mijn trekken. Na de 6 verplichte rusturen om 6 uur vertrokken. Met twee andere solisten samen in de sluis. Toen hoorde ik dat ik naar de Waddenzee dezelfde sluis heen en terug moet gebruiken. Dat betekent een extra Waddentocht van Den Helder naar Kornwerderzand. Een mooie tocht. Als solisten gingen we elk een andere kant op.
Door mijn vroege opstaan werd ik beloond met een prachtige zonsopgang.
Daarna een rustige tocht naar Harlingen, daarna een stevigere wind van achteren. MeeNu gekloot met de schoten van de fok. Daarvoor moest ik naar het voordek, maar mijn stuurautomaat had besloten dat mijn roer anders stond dan die staat. De gebruiksaanwijzing ligt binnen. Met enige de schoten weer functioneel gemaakt.
In het tweede deel van de ochtend voeren we scherp aan de wind tegen de stroom op de Westmeep. De organisatie vindt opdrachten op de Westmeep leuk. Dilemma’s met stroming en wind vragen kennis en kunde.
Om 12 uur aangekomen op Terschelling. Soep eten, de problemen met de stuurautomaat oplossen. Stempeltje halen bij de havenmeester.
Om half drie weer vertrokken naar Den Helder. De weermannen voorspelden inmiddels windkracht 6, bij Texel af en toe 7. Een dubbele rif in het grootzeil.
Eerst het rondje om de Jacobsruggen afmaken. In het Schuitengat voer ik samen op met mede Kolibrizeiler Anita, die als duo op een ander boot meevoer. Om het rondje af te maken moesten we kruisen op de Vliestroom, maar de ebstroom stond nog tegen. Na een eerste slag, nauwelijks opgeschoten. Uiteindelijk het rondje voltooid en verder naar Den Helder.
Ook het Inschot was niet bezeild, dus kruisen. Een niet super brede geul, maar de stroming stond mee. De volgende geul was het Scheurrak, de Paardenhoek. Die heeft in het begin een ondiepte, waar ík alleen bij hoogwater over heen kon. Volgens mijn appje QuickTide, van 17.10. Volgens andere mede Kolibrizeiler veel dieper. Hij was er in de ochtend over heen gekomen. Toen ik er rond 18 uur was, kwam ik stevig vast te zitten. Balen! Troost is dat het opkomend water was, dus dat je vanzelf los komt. Ik stond op het punt de pijp aan Maarten te geven, maar toen ik nog vast lag, werd ik voorbij gevaren door Cees, kruisend met zijn Waarschip 570. Samen lagen we in de sluis en kwamen we aan in Terschelling. Wat hij kan, moet ik ook kunnen. Achter hem aan gevaren, samen kruisend door het Scheurrak. Inmiddels was het donker geworden. Waren liggen de boeien en de ondieptes.
Uiteindelijk draaide de geul westwaarts en konden we met ruime wind verder. De wind was flink stevig en ik had bij het vastlopen mijn rolfok helemaal uitgerold. Ik begon me zorgen te maken, windkracht 7. Uiteindelijk met wat pijn en moeite en veel kabaal (van klapperende schoten en zeilen) het ding wat ingerold. Verder een voorspoedige tocht naar Den Helder, nog even kruisen om de haven in te komen om half 12. Selfie maken en slapen.

Wat knap allemaal Rudy, en fijn dat je jouw inzinking te boven kwam, veel succes en plezier vandaag!