Desolate
Neef Richard had ons al verteld dat het landschap tot Arco desolaat was. Daarmee ook geen woord teveel gezegd. Op de eerste tien kilometer van de tocht waren er nog boeren en akkers. Daarna werd het leeg. Veel sagebrush, maar soms was het zelfs te droog voor de sagebrush. Er waren wel wat heuvels in de weg en af en toe een flauwe bocht.
Ronde akkers
Langs het eerste deel was er akkerbouw. Daarvoor is irrigatie nodig en dat doet men vaak met sproeiers die vanaf het middelpunt ronddraaien. Je krijgt dan allemaal ronde akkers. Niet goed te zien als je er tussendoor fietst, maar wel vanuit de lucht.
Kernenergie
Het grootste deel van het gebied, zeker zestig kilometer langs de weg, werd ingenomen door het Idaho National Laboratory van het Department of Energy. Ik was een beetje op het verkeerde been gezet door hun motto changing the worlds energy future. Geen windmolens of velden met zonnepanelen te zien. Sinds 1949 wordt hier geëxperimenteerd met kernenergie. De eerste kerncentrale ter wereld stond hier. Arco meldt trots dat ze de eerste stad ter wereld zijn die elektriciteit uit kernenergie kreeg. Op behoorlijke afstand van de weg zijn er een aantal complexen te zien.
