Volgens onze reisgids kun je Hanksville beter voorbij rijden als je geen benzine of eten nodig hebt. Wij kamperen er en hadden ook nog keus uit twee motels. Anderhalve kilometer voor het centrum van het dorp wees nog niets er op dat er bebouwing op komst was. Zelfs geen straatnamen. In Utah rekenen ze alle straten vanuit het middelpunt van het dorp of de stad. 1000 W, betekent dat je 1 mijl ten westen van het “centrum” zit. Bij het vorige dorp Caineville op 30 kilometer afstand, wisten we al bij 3000W dat we in de buurt kwamen. Het middelpunt van Caineville bestond uit een motel met 16 kamers. Verder in de omgeving vier boerderijen. Dat was Caineville, in 1950 20 inwoners, sindsdien niet meer bijgehouden. Na Caineville een enkel vervallen huis, een paar trailers en een verlaten dorp. Het oogde niet erg welvarend, vooral hooiland en op 1 plek runderen die met hooi werden gevoerd. Allemaal langs de Fremont River, een groene slang in een verder droog landschap, met Mesa’s, rotsen en bergen in de verte.
Na ons hoogtepunt van gisteren was het vandaag meest downhillen. Allereerst door Capital Reef NP, een gebied met weer – het wordt eentonig – prachtig mooie gelaagde rotsformaties in allerlei kleurscharkeringen. Nauwelijks te beschrijven en ook niet goed op de foto te krijgen. Het park ligt op een breuklijn in de aardkorst. Het park is vrij smal en ongeveer 80 kilometer lang,langs de breuklijn. In het park ligt het dorp Fruita, waar de Nat Park Service in 1969 de laatste bewoners heeft uitgekocht.
Westelijk van de lijn meer neerslag en meer rode rotsen, ten oosten er van meer wit en grijs en droog.
Het was vandaag weer een stralende dag met een wat koude wind. Vanochtend eerst rond 5C, later oplopen naar rond 20C.
Afstand 85,4
Gemiddeld 17,72
Klim circa 200 meter
Temperatuur 17C
