Wakker gemaakt door jonge Ier
Zoals gezegd vertrok de non-stop trein naar Holyhead om kwart over negen. Hij stopte onderweg nog in Crewe. Ik heb redelijk kunnen slapen in een smal gangpad tussen de 1e en 2e klas coupés. Om kwart over twee kwam de trein aan in Holyhead. Op de boot had ik twee stoelen. Ik heb ook wel kunnen slapen totdat een verwend Iers jongentje aan mijn benen begon te trekken.
De boot kwam om kwart voor zeven aan. Toen stond ik dan eindelijk in Ierland.
Optimistische plannen
Er waren een paar meisjes uit Wales die me duidelijk maakten dat mijn plan om op één dag naar Foulksrath Castle rijden (circa 130 kilometer)waarschijnlijk te hoog gegrepen was. Ik kocht een kaart bij de Tourist Office in Dun Laoghaire. Die bolle al vrij snel waardeloos te zijn. Ten zuiden van Dun Laoghaire verdwaalde ik herhaaldelijk. Mijn eerste ervaring met de bergen viel me zwaar tegen. Het kostte veel moeite om over de eerste pas heen te komen, ongeveer 250 meter hoog. Nadat ik op erg primitieve wijze mijn cornflakes had gegeten de wanhoop nabij. Ik vroeg me af waar ik aan was begonnen. Het werd beter toen ik weer naar beneden ging. In Blessington ontmoette ik een lotgenoot. Een ex-student geschiedenis uit Amsterdam gaf me wat tips over jeugdherbergen etc. Ik ging vanuit Blessington langs de rustige hoofdweg naar Donard, naar de Ballincloe YH.
Aspirant priesters
In de jeugdherberg herberg waren op dat moment een stelletje aspirant priesters aan het eten, het bos aan het afbreken en een auto met steentjes aan het bekogelen. Met een meisje uit Dublin, ze werkte in een snoepfabriek, ben ik naar de winkel gegaan om wat eten te kopen, spaghetti met tomatensaus. Toen we terugkwamen waren er inmiddels groepjes Dubliners gearriveerd die tijdens het Bank Holiday weekend hadden gewandeld door de Wicklow Mountains.
