Ameland-Borndiep-Norderney
Vroeg vertrokken om te profiteren van de ebstroom naar zee vanaf de wadden. Na een kleine 2 uur konden we de uiterton passeren en naar het Oosten koersen. Met een stevige westenwind in de rug, golven naar het oosten en vloedstroom oostwaarts gingen we als een speer, 6,3 gemiddeld. Maar voor Vincent was het minder, hij werd zeeziek toen we het zeegat uitgingen en de zeeziekte hield het op toen we Bij Norderney er in gingen. Je wordt steeds gewaarschuwd om de nieuwst kaart te gebruiken (zo is tjeerd van trees bij schiermonnikoog aan de grond gelopen), maar de boeien die we nodig hadden waren een mijl verlegd ten opzichte van de kaart. Dat was even zoeken. De haven was vol, zodat we aan de kade kwamen te liggen. ‘s Avonds 3 meter onder de bovenrand, met Utah op schouder een ladder op, om 4 uur ‘s ochtends bij de rand. Om 7 uur de boot verlegd naar een drijvende steiger, zodat we normaal de boot op en af konden. Een waar walhalla voor Utah met honderden konijnen op het terrein.
