- 126 kilometer
Gisteravond en vanochtend heb ik nog enige tijd zitten praten met een zweed die van treinreizen houdt. Hij had al verschillende europese treinreizen gemaakt en vind dat hij nu ook de noordse spoorwegen moest beleven. Hij had een Nordturistkart gekocht en was via de Inlandsbanan naar Kiruna en Narvik gegaan. Hij is nu via een omweg onderweg naar Helsinki om vanaf Turku met de boot weer naar Stockholm en huis bij Göteborg te gaan.
De Inlandsbanan werd enige jaren nog met opheffing bedreigd, maar is door inspanningen van een aktiegroep behouden. Hij heeft vooral een toeristische functie gekregen. Er is ook een boek over de spoorbaan en wat er langs de baan te zien is (in het zweeds helaas) van ene Christina …., initiatiefneemster van de aktiegroep.
Het was bij vertrek uit Rovaniemi vrij zwaar bewolkt met hier en daar wat blauwe lucht. De poolcirkel kwam na wat meer kilometers dan ik volgens de kaart meende te mogen verwachten. Maar hij was er dan toch: foto!
De wind was naar het noordoosten gedraaid, mee dus. Dat noemt men geluk hebben. Het landschap werd vandaag wat heuvelachtiger, meer klimmen en meer uitzichten. Verder onderweg weer vrij veel rendieren. De wegen waren alle geasfalteerd, echter 17 kilometer in onderhoud. Wat echter neerkwam op zo nu en dan een kort stukje geen asfalt. De laatste 12 finse kilometers waren echter serieus in onderhoud en moeilijk te befietsen. Veel losliggend grof grind over de hele rijbaan.
Desalniettemin zonder kleerscheuren in Zweden aangekomen en een uur op de klok gewonnen. De campingbaas was een vriendelijke jongeman die goed engels sprak. De camping was eerst verlaten, het seizoen is voorbij. Later kwamen er nog 2 duitse en 2 zweedse wagens bij.
