Wat heb ik nou aan mijn fiets hangen?
Het staat al 40 jaar op mijn bucket list. Dwars door Amerika fietsen. Als student tijd, maar geen geld, later geld, maar geen tijd. Spijt dat ik niet meegedaan heb aan de Bikecentennial in 1976, terwijl ik toen een lange zomer in Amerika ben geweest. Gebrek aan wilskracht en organisatietalent. Daarna erg enthousiast gemaakt door het boek Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen? van Wim Dussel.. Toen we in auto in 1985 over de Going to the Sun road in Glacier National Park reden, was duidelijk. Die wil ik fietsen! Dat hebben we 10 jaar later gedaan.
Prachtige landschappen en hartelijke mensen
Door de jaren heen stukjes Amerika gefietst: de westkust, de Rocky Mountains in Montana, Colorado, Arizona en Utah. Prachtige landschappen en natuur en hele hartelijke mensen. Alle reden om eindelijk een keer van kust naar kust te fietsen.
Adventure Cycling Association heeft nog altijd de klassieke Transamerica route uitgezet.
Eigenzinnige route
Eigenzinnig bedacht dat we een andere route gaan volgen, langs de 9 neefjes en nichtjes die in het noorden van de VS wonen. Alleen Peter in Texas laten we links liggen. Ik zou graag nog een keer over de Going to the Sun road fietsen, maar dat lijkt een te grote omweg. Bovendien lijken de door neef Richard aanbevolen routes minstens zo mooi te zijn.
De geplande route voert door 14 Amerikaanse Staten en 1 Canadese provincie. Voor deel volgen we de Parks, Peaks an Prairie route van de Adventure Cycling Association van Minneapolis tot en met Yellowstone.
Gemiddeld 100 kilometer per dag op het oostelijk en wettelijk deel, op het deel samen met Willy door de Rocky Mountains gemiddeld 50 kilometer per dag.
Kamperen en Warm Showers
In principe kamperen we. Tent, slaapzak, luchtbed en kook spullen gaan mee. Voor de plekken waar dat niet lukt gaan we op zoek naar Warm Showers (vrienden op de fiets) die een bed of soms een grasveld met een warme douche aanbieden.
