Regen
Ik had voor vannacht een B&B (zonder breakfast) geboekt in een afgelegen huis met uitzicht over de Atlantische Oceaan. Vanochtend was het stralend mooi weer. De wind was afgezwakt. In Ierse stijl maakte ik me inmiddels wel wat zorgen over de voorspellingen vanaf donderdag. De B&B eigenaresse vertelde dat haar man zich daar zorgen over maakte vanwege zijn hooi. Hij was al vroeg naar zijn boerderij vertrokken, een halve kilometer verderop. Hij was akkerbouwer. In de buurt zijn er ook veel melkkoeien.
Op en af langs de kust
De route voerde langs de kust naar de Cliffs of Moher en Doolin. De hoofdweg liep langs de kust en redelijk vlak, de route voerde me over kleine weggetjes parallel aan de hoofdweg. Een paar keer omhoog naar 100 meter – mooie uitzichten- en daarna weer terug naar zeeniveau. Boerenland, veel hooiland en weilanden. Af en toe een stukje bos of heide.
Langs de weg kom je regelmatig vervallen huizen en andere gebouwen tegen
Cliffs of Moher
Gisteren kreeg ik al een voorproefje van de prachtige rotsen langs de kust. Vandaag het summum, de Cliffs of Moher. Een kleine 300 meter hoge kliffen. Imposant, maar ook dé attractie van dit deel van Ierland. Dus ongeveer evenveel toeristen als in Kinsale en Dingle samen. Alle voorzieningen als t-shirts, sieraden, muziek en eten zijn hier te koop. Een grote parkeerplaats en golfkarretjes waarmee mensen die slecht ter been zijn naar rand van de kliffen kunnen worden gebracht.
Terug fietsend van de kliffen, bleef een executive busje (stijlvol zwart, maximaal 20 mensen) achter me hangen. Bij de haven sprak de chauffeur mij aan, waar ik vandaan kwam en heenging. Zijn passagiers deden een boottochtje langs de kliffen, waarna hij ze weer terug moest brengen naar Dublin. Een gids, wiens passagiers ook op het boottochtje weg waren, vertelde dat hij in dagelijks leven de kost verdiende als verhalenverteller. Verhalen op scholen, excursies en dit soort reisgezelschappen. Een typisch Iers beroep. Mijn gids bij het Trinity College in Dublin had ook duidelijk kenmerken van een verhalenverteller. In de 10 minuten dat ik met drie chauffeurs zat, gingen er zeker 3 à 4 verhalen over tafel.
Aran Islands
Ik heb een fotoboek met teksten van Leon Uris. Daarin worden de Aran Islands beschreven als echte, authentieke stukjes Ierland. Reden om op mijn reis Galway links te laten liggen en via Inishmore naar Connemara te reizen. En een dag op Inishmore te blijven. Op de veerboot nemen ze alleen fietsen mee van mensen die op de eilanden overnachten. Ik dacht eerst dat dit was bedoeld om de markt voor de fietsverhuurders niet te verzieken. Maar de veerboot en het in- en uitschepen is niet gemaakt voor fietsvervoer. Het deed me erg denken aan het in- en uitladen van veerboten naar Ameland in de 60er jaren. Er waren nog twee overnachtende fietsers: een Deense en Ierse. Ze woonden in Dublin en maakten een fietstocht van Galway naar Limerick. De Ierse kwam uit Donegal en gaf mij nog een paar tips voor plekken die ik in Donegal moest bezoeken.
